Które gazy pozwalają na sprawdzenie szczelności klimatyzacji?

Producenci urządzeń chłodniczych wiedzą, jak duże znaczenie ma regularna konserwacja i serwis klimatyzacji. Ma ona na celu np. zapobieganie wytworzenia się nieszczelności w układzie, co spowodowałoby spadek poziomu czynnika chłodzącego i zmniejszenie wydajności urządzenia. Do badania szczelności klimatyzacji wykorzystuje się gazy szlachetne obojętne. Można również skorzystać ze specjalnych detektorów czynników chłodzących.

Jakie gazy można zastosować do badania szczelności klimatyzacji?

Urządzenia instalowane w budynkach mieszkalnych i usługowych są mniej narażone na uszkodzenia niż klimatyzacja samochodowa. Nie zmienia to faktu, że oba systemy chłodzące mogą ulec rozszczelnieniu. Producent gazów technicznych ImtechGaz z Milanówka sugeruje, że jednym z najlepszych sposobów na badanie szczelności układu klimatyzacji jest hydrogen. To mieszanina azotu z wodorem, która określana jest jako gaz śladowy. Dzięki mniejszemu rozmiarowi cząsteczek jest w stanie pomóc w wykryciu mniejszych rozszczelnień układu. Badanie klimatyzacji hydrogenem jest w pełni bezpieczne, bo gaz ten jest niepalny i nietoksyczny. Azot i wodór naturalnie występują w powietrzu. Do uzyskania dokładnego pomiaru miejsce ucieczki gazu należy posłużyć się również detektorem gazu. Wtedy można mieć pewność lokalizacji nieszczelności.

W jaki sposób sprawdzana jest szczelność klimatyzacji?

Stosując gazy techniczne szlachetne do badania szczelności, należy trzymać się pewnych norm. Po pierwsze ważne jest całkowite usunięcie czynnika chłodzącego z układu klimatyzacji. Ma to zastosowanie zarówno w urządzeniach montowanych w budynkach, jak i pojazdach. Po drugie do wykrywania nieszczelności można posłużyć się detektorem gazu. Ma to znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy istnieje pewność ubywania czynnika chłodzącego, ale nieznane jest miejsce nieszczelności. Jeżeli natomiast wykonywane są podstawowe prace serwisowe układów klimatyzacji w budynkach i innych miejscach, można profilaktycznie sprawdzić szczelność układu. W tym celu konieczne jest wypompowanie czynnika, wtłoczenie hydrogenu pod ciśnieniem przekraczającym wartość roboczą (zwykle 3,0 MPa) i pozostawienie układu w takim stanie na 24 godziny. Po tym czasie sprawdzany jest ubytek hydrogenu z układu.